Wydawnictwo POST, 2006

Liczba stron: 86

Bohaterem tego komiksu jest Nasser Ali – wybitny muzyk, mistrz gry na instrumencie zwanym tarem. Nasser jest mężem i ojcem trójki dzieci, jednak jego więzi z rodziną są, oględnie mówiąc, nie najlepsze. Kiedy jego tar ulega zniszczeniu mężczyzna poświęca wiele czasu i wkłada mnóstwo wysiłku w znalezienie instrumentu podobnej klasy. Jednakże, gdy to okazuje się niemożliwe, Nasser Ali pozbawiony największej życiowej przyjemności traci sens życia. Postanawia położyć się do łóżka i umrzeć. Podczas kilkudniowego oczekiwania na śmierć, Nasser przypomina sobie rozmaite sceny ze swojego życia, odwiedzają go też najbliżsi – brat, żona, dzieci. Nic i nikt nie jest w stanie wpłynąć na decyzję artysty.

Satrapi znana z autobiograficznej opowieści o życiu w Iranie pt: „Persepolis”, tym razem porusza temat utraty sensu życia, poddania się i rezygnacji. Zniszczenie instrumentu to kropla, która przepełnia puchar goryczy, jaki nosi w sobie bohater tego komiksu. Podjęcie decyzji o całkowitym wycofaniu się z życia nie jest jedynie aktem wołania o pomoc, to decyzja wynikająca z wielu przesłanek, przede wszystkim jednak związana jest z rozczarowaniem jakiego doznał bohater na wielu płaszczyznach życia. Brak celu, sensu, a przede wszystkim radości czerpanej z codzienności, a także brak nadziei na poprawę losu są doznaniami bolesnymi. Autorka komiksu w oszczędnej formie pokazuje ludzkie dramaty i głównie dzięki tej zwięzłości przekazu jest on bardzo zapadający w pamięć.