WAB, 2011
Liczba stron: 396
Tomas Zmeskal jest autorem młodego pokolenia, pokolenia, które tylko skosztowało smaku komunizmu i władzy czerwonych. Mimo tego autor porwał się na powieść o tzw. tematyce rozliczeniowej – wytykającej starej władzy jej brutalność, bezduszność i wskazującej literackim palcem na winnych niedoli wielu rodzin.
Josef i Kveta poznali się jeszcze przed wojną, pobrali, urodziła im się córka. Żyją skromnie, ale kochają się i mają wspólne zainteresowania – są nimi wymarłe języki. W 1948 komuniści przejmują władzę w Czechosłowacji, a Josef pod byle pretekstem trafia do więzienia. Jego oprawcą jest dawny kolega – Hynek, konkurent do serca Kvety. Jednak Hynek nie poprzestaje na fizycznym znęcaniu się nad Josefem. Ma szeroko zakrojone plany w stosunku do pozostawionej samej sobie Kvety.
Narracja pokazuje różne etapy życia rodziny Josefa i Kvety – ślub ich córki, jej życie w małżeństwie, zatacza coraz szersze kręgi, aby ująć w ramy opowiadanej historii krewnego rodziny – lekarza psychiatrę oraz jego pacjenta. Styl pisarza nie jest łatwy i linearny – historię trzeba sobie ułożyć z fragmentów, ale ta układanka jest naprawdę pasjonująca. Splątane supełki losów udaje się w końcu rozsupłać, ale nie odczuwa się wtedy satysfakcji. „List miłosny pismem klinowym” jest książką smutną, dotykającą nie tylko problemów wagi historycznej takich jak nierozliczonych winnych zbrodni popełnianych w poprzednim ustroju, ale także bezbłędnie wskazuje na przyczyny i skutki rozpadu rodziny uwikłanej w wydarzenia niezależne od nich samych.
Jeśli uważacie, że literatura czeska może zostać postawiona na równi z przysłowiowym „czeskim filmem”, powinniście dać sobie szansę na zmianę zdania i przeczytać powieść Tomasa Zmeskala.