Muza SA, 2014
Liczba stron: 349
Książki Pierre’a Lemaitre zawsze dostarczają wielkiej porcji emocji i rozrywki. Przemyślane, zagmatwane, niebanalne. Nie mogą być banalne, jeśli główny bohater, policjant kryminalny Camille Verhoeven ma zaledwie sto czterdzieści kilka centymetrów wzrostu. Brak wzrostu i urody amanta kompensuje niezrównaną spostrzegawczością, inteligencją i umiejętnością kojarzenia faktów. Jest idealną osobą na tak odpowiedzialnym stanowisku. Teraz właśnie znajduje się na dobrym etapie życia – udało mu się otrząsnąć z depresji po śmierci żony i próbuje budować nowy związek. Sielankę przerywa brutalny napad, w którym ofiarą pada jego kochanka, Anna.
Anna przypadkowo znajduje się w złym miejscu, o złej porze. W centrum handlowym, do którego wstąpiła z samego rana dochodzi do napadu na jubilera. Anna ma pecha, jako jedyna widzi napastników zanim zakładają kominiarki. Zostaje brutalnie pobita i tylko cudem unika śmierci, gdy bandyci celują do niej z pistoletu. Verhoeven zabiega o to, by dostać tę sprawę i oczywiście ukrywa, że zna ofiarę. Kłamstwa i wykręty piętrzą się, a oficerowi grozi zawieszenie a nawet zwolnienie z pracy w policji. Wie jednak, że musi zrobić wszystko, by uchronić leżącą w szpitalu Annę, na którą zapadł wyrok śmierci.
Pierre Lemaitre dał się zapamiętać jako twórca jednych z bardziej zakręconych fabuł. Nic w jego książkach nie jest oczywiste, przyjaciel może być wrogiem, a ofiara mordercą. Również w tej powieści czytelnik jest zaskakiwany, gdy fabuła nie toczy się tak, jak by się spodziewał. Odnoszę wrażenie, że w tej książce akcja przyspiesza ruchem jednostajnym, bo zupełnie nie daje wytchnienia podczas czytania. I choć jej akcja zamyka się w ciągu trzech dni rozpisanych na poszczególne godziny, to wydaje się, że opisuje znacznie dłuższy okres czasu, bo wraz z detektywem wędrujemy między szpitalem, więzieniem, komisariatem i bierzemy udział w wielkiej obławie na podejrzanego, robiąc przy tym uniki przed przełożonymi i najbardziej zaufanym z podwładnych. Polecam! Doskonała rozrywka.