Szkatułka z kości słoniowej – Jose Carlos Somoza

Piętnastoletnia córka znanego biznesmena – gangstera ucieka z domu. Nie jest to pierwsza ucieczka Soledad, ale ojciec niepokoi się przedłużającą się nieobecnością córki. Wynajmuje Quirosa, podstarzałego płatnego mordercę, detektywa amatora, którego wiek i nieciekawa kondycja fizyczna sprawiają, że nie otrzymuje już wielu zleceń.

Quiros wyrusza do miasteczka na wybrzeżu Andaluzji, gdzie Soledad była widziana po raz ostatni. Poznaje tam Nieves Aguilar, nauczycielkę, z którą kontaktowała się zaginiona dziewczyna. Nauczycielka i płatny zabójca tworzą przedziwny duet – ona drobna, słaba, wrażliwa, nastawiona przyjaźnie do świata, próbuje wszystkich i wszystko tłumaczyć, szuka odniesień do psychologii i literatury. On – potężny, mrukliwy, zagadkowy, brutalny, sprawy rozwiązuje siłą i nie po drodze mu żadne subtelności. Ona szuka drogi do dziewczyny poprzez literaturę, Soledad jest bowiem świetnie zapowiadającą się pisarką – mimo młodego wieku tworzy bardzo ekspresyjne opowiadania i fascynuje się literaturą. On przy pomocy swoich szerokich kontaktów, informatorów oraz siłą wyciąga od innych informacje, których potrzebuje. Okazuje się, że duet ten jest skuteczny- razem docierają do miejsc, w których przebywała Soledad przed zniknięciem.

Książka odkrywa przed czytelnikiem swoje kolejne warstwy, po kawałku docieramy do prawdy skrywanej głęboko w świadomości Quirosa i Nieves. Zniknięcie dziewczyny oraz poszukiwania są tylko przyczynkiem do głębokiej analizy poszukujących jej osób. Wyczuwalne jest napięcie pomiędzy bohaterami, a także wewnętrzne rozdarcie obu tych postaci. Tak naprawdę okazuje się, że żaden z bohaterów nie jest tak do końca ani dobry ani zły.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *