2+3D, 2014
Liczba stron: 343
Polski dizajn potrzebował czasu, by rozwinąć skrzydła. Potrzebował również przestrzeni oraz odbiorców o odpowiednio ukształtowanej świadomości, estetyce, ludzi gotowych zapłacić więcej za produkt unikatowy, zaprojektowany z dbałością o szczegóły, wyróżniający się wśród ogólnie dostępnych towarów. Po 2000 roku zaczęło się wreszcie coś dziać w tej dziedzinie sztuki, polski dizajn stał się rozpoznawalny, projektanci startowali w prestiżowych branżowych konkursach, z których przywozili nagrody. Niektórzy z nich rozpoczęli działalność na własny rachunek, inni współpracują z dużymi koncernami, które stawiają na jakość.
Autorzy tej publikacji prezentują przegląd najciekawszych przedmiotów użytkowych (mebli, lamp, naczyń, artykułów AGD). Jeden z rozdziałów poświęcony jest transportowi oraz przestrzeni publicznej, jeszcze inny eksperymentowi i przedmiotom bez określonej funkcji użytkowej, lecz cieszącym oko i dającym do myślenia. Całość uzupełniają i spinają rozmowy z 12 twórcami.
Rozmówcy podkreślają, że dizajn z Polsce dopiero raczkuje, niewielu twórców potrafi się utrzymać tylko z projektowania. Artyści najczęściej zmuszeni są wykonywać kilka pokrewnych zawodów- niektórzy zajmują się projektowaniem graficznym, inni sprzedażą i doradztwem, jeszcze inni są wykładowcami. Wszyscy dostrzegają pozytywne zmiany – otwartość odbiorców na nowe trendy, przedkładanie jakości i oryginalności nad cenę. Cieszą pozytywne przykłady z przestrzeni miejskiej dużych miast. Paradoksalnie jednak nagrody w konkursach niekoniecznie przynoszą zyski.
Wydaje się też, że sprzęt, meble i dodatki produkowane niemasowo stały się bardziej przyjazne ludziom, zeszły z witryn galerii i znalazły miejsce w domach, gdzie mogą być normalnie użytkowane. Dzięki zamówieniom od prywatnych nabywców przestały być tylko dziełami sztuki. Popularność niektórych projektów zaskoczyła nawet ich twórców. Martwi jednak to, że wielu dużych producentów stawia na zagranicznych projektantów, nie inwestuje w dizajn i w ogóle nie ma działu projektowania oraz modelarni.
„Zaprojektowane” to książka do oglądania i do czytania. Opisane przedmioty zostały sfotografowane w ciekawych aranżacjach (zdjęcia Przemka Szuby), a ich projektanci przedstawieni w zwięzłych biogramach. Rozmowy o sztuce, dizajnie i polskiej rzeczywistości otwierają perspektywę i doskonale ilustrują niedostatki i siłę tej dziedziny sztuki w szerszym kontekście. Doskonale się je czyta. Dla kogo jest to książka? Wbrew pozorom nie tylko dla ludzi z branży. Odnajdą się w niej wszyscy ci, którym nieobca jest estetyka przestrzeni i którzy lubią wiedzieć więcej o tym, jak powstają otaczające ich rzeczy.