Książkowe Klimaty, 2013
Liczba stron: 238
Ta książka zupełnie nie poddaje się stereotypowej opinii o czeskiej literaturze i sztuce – nie jest nawet trochę zabawna. Dotyczy bowiem żałoby po śmierci ojca, z którą zmagają się jego dorosłe dzieci. Odejście ojca, który przez ostatnie miesiące był chory i cierpiący, lecz wciąż był życiowym drogowskazem i stałym punktem odniesienia, pozostawia wyrwę w ich życiu. Jest ona tym bardziej trudna do załatania, że ktoś rozsiewa pogłoski, które stawiają zmarłego w bardzo złym świetle. Czy można wierzyć temu człowiekowi, który za punkt honoru przyjął oczernianie człowieka na łożu śmierci? A może w tym, co twierdzi jest ziarno prawdy? Czy dzieci chcą dowiedzieć się jak było? Czy warto ryzykować i grzebać w przeszłości?
Jan Balaban napisał książkę uniwersalną dla bloku krajów wschodnioeuropejskich. Odbija się w niej echo minionych czasów – czasów tajnych współpracowników i jawnych donosicieli, czasów teczek i kwitów. Zawartość niektórych z nich mogłaby pokrzyżować rozwijające się obecnie kariery i zmienić relacje towarzysko-rodzinne. Powieść portretuje również pokolenie, które może korzystać z wolności, ale pamięta jeszcze czasy komunizmu. Jak pokierowali swoim życiem? Jakimi drogami poszli i czy są szczęśliwi?
„Zapytaj taty” to melancholijna opowieść o życiowych wyborach i ludzkiej mocy kształtowania swoich losów. Nie daje prostych odpowiedzi i nie przypochlebia się czytelnikowi. Mimo tego, a może przede wszystkim dlatego, warto ją poznać.